Dziś nasza szkolna scena stała się miejscem wyjątkowej podróży – przez historię, emocje i pamięć.
Uczniowie przenieśli nas w świat, w którym symbole nabierają głębokiego znaczenia: drzewo stało się obrazem naszej Ojczyzny – zakorzenionej w przeszłości, silnej w teraźniejszości i rozrastającej się ku przyszłości.
W poruszającej interpretacji piosenki „Jaskółka uwięziona” uczniowie ukazali walkę dobra ze złem – pełen napięcia taniec, w którym ostatecznie zwyciężyło światło, nadzieja i dobro ukryte w ludzkich sercach
Ofiara złożona przed laty przez zwykłych ludzi wybrzmiała w utworze „Białe róże”, a później – dzięki piosence „Dziwny jest ten świat” – zobaczyliśmy, że mimo bólu i trudów historii, zawsze zwycięża dobro, odwaga i wiara w człowieka.
Całość zakończyła się pełnym nadziei finałem przy dźwiękach utworu „Wracam do domu”. Pod gałęziami Drzewa Wolności spotkały się pokolenia: babcia, mama i dzieci: rodzina – symbol miłości i tradycji, która buduje Polskę w każdym z nas, bo przecież Ojczyzna to nasz wspólny dom, do którego zawsze wracamy sercem.
Dziękujemy wszystkim uczniom – naszym młodym aktorom za prawdziwe emocje, za wzruszenie, za to, że pokazaliście, czym jest miłość do Ojczyzny w najpiękniejszej, codziennej formie.
Dziękujemy również nauczycielom i rodzicom, którzy pomogli w przygotowaniu tego wyjątkowego dnia!
Niech to Drzewo Wolności rośnie w nas dalej – z korzeniami w historii i z liśćmi skierowanymi ku przyszłości.
